De nagellak en de oranje inkt zijn nog niet droog, of de volgende opdracht wacht alweer op ons.
Dat terwijl de vorige opdracht lekker ligt weg te rotten in de tuin, onder een dikke laag sneeuw.
Nou ja - die van mij dan, want die van Ellen heb ik nooit meer teruggezien.
Ik weet niet zo zeker of ik dat wel heel erg vind.
Maar goed: deze dus.
Je mag de opdrachten vrij interpreteren, zegt Keri in haar voorwoord.
Ik denk daarom dat ik 'm niet ophang, maar meeneem en dan laat rondgaan.
Het zal mij benieuwen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten