Achterstallig onderhoud

Tja...
een pagina van Boek in elkaar rammen als je really angry bent, is lekker bedacht.
In de uitvoering is het een heel ander verhaal.

Sta je eindelijk eens flink te 'godverdommen', heb je Boek niet bij je.
Nergens te bekennen.
Is Boek op zo'n moment wél in de buurt, dan vergeet je Boek.
Komt door de razernij; tast je geheugen aan.

Conclusie: wordt niks.

Gelukkig ben ik heel erg goed in achterstallig onderhoud.
Oftewel: really angry worden om dingen die volgens de wet al lang zijn verjaard.
Ouwe koeien, zo je wilt.

En dus ben ik er even fijntjes voor gaan zitten.
Mes gepakt. (Wie droomt er niet van?)
En toen, hup met die ouwe koeien.

Één voor één kwamen ze voorbij.
Sommige op een drafje.
Anderen met wat hulp.
De rest met een beetje fantasie.

Het mes ging als vanzelf dwars door Boek heen.

Héérlijk!