Boek moest mee naar bed. Bijzonder zo’n nieuwe slaapie. Doe je normaal gesproken niet.
Of Boek tussen ons in mocht, vroeg ik aan man.
‘Wegwezen’, was het antwoord. ‘Word ik straks wakker met een afdruk van zo’n
kliedertekening op m’n voorhoofd.'
Boek moest dus aan mijn kant, onder het kussen.
En dat was het dan. Een mooier verhaal valt er niet van te maken. Boek snurkte niet,
woelde niet, praatte niet in z’n slaap. Boek was rustig. Boek was een saaie bedpartner.
Man had gelijk: wegwezen.
Of Boek tussen ons in mocht, vroeg ik aan man.
‘Wegwezen’, was het antwoord. ‘Word ik straks wakker met een afdruk van zo’n
kliedertekening op m’n voorhoofd.'
Boek moest dus aan mijn kant, onder het kussen.
En dat was het dan. Een mooier verhaal valt er niet van te maken. Boek snurkte niet,
woelde niet, praatte niet in z’n slaap. Boek was rustig. Boek was een saaie bedpartner.
Man had gelijk: wegwezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten