Jippie!
We mochten weer lekker knutselen.
Dat was leuk van Keri.
Ik ben niet zo'n tekenaar.
Een schrijver ben ik wel.
Ben gek op teksten.
Vroeger al,
kalkte ik hele songteksten in mijn agenda.
Of: op de muur (sorry, pa en ma).
Of: op de tafel op school (sorry, school).
Of: nou ja, je snapt het idee.
Eigenlijk is er niks veranderd.
Wat voor lijm het moest zijn, zei Keri er niet bij.
Het werd glitterlijm in twee kekke kleurtjes.
In paars THIS IS IT.
Niet omdat ik fan ben van Michael Jackson,
maar omdat-ie zo simpel, en zo waar is.
Een van mijn vele manco's:
Ik vergeet het moment nog wel eens.
Zit ik te malen om iets wat er niet is,
vergeet ik al die dingen die er wél zijn.
Boven mijn bureau hangt een kaart met de tekst:
'Hé, nu zie ik het ook. Het is al perfect.'
Zoiets dus.
Dit is het. Dit is nu.
Doe het ermee.
In groen een tekst van Natasha Bedingfield.
IJ-zer-sterk nummer.
Over dat je niet weet hoe je boek eindigt.
Het moet nog geschreven worden.
Maar elke dag is een lege bladzijde.
Wat komt erop?
Zeg het maar.
En ondertussen:
Drench yourself in words unspoken
Live your life with arms wide open
.... ik zei het al.
Eigenlijk is er niks veranderd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten